SZKŁO ARTYSTYCZNE Z KOLEKCJI BIURA WYSTAW ARTYSTYCZNYCH W SANDOMIERZU - 19.08.-18.09.2022 r.

Kolekcja współczesnego szkła artystycznego, stanowiąca część zbiorów dzieł sztuki sandomierskiego Biura Wystaw Artystycznych, została zapoczątkowana poprzez zakup szklanych obiektów w 1984 roku. Spirytus movens przedsięwzięcia była Maria Jacek – ówczesna dyrektor BWA, której intuicja w odpowiednim momencie podsunęła pomysł gromadzenia szklanej kolekcji. Aktualnie zbiór obejmuje ponad sto obiektów unikatowego szkła artystycznego polskich artystów, będących przedstawicielami różnych ośrodków w tym środowiska dolnośląskiego.
We wrocławskiej Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych, z inicjatywy prof. Stanisława Dawskiego, w latach 40-tych XX w. powstał pierwszy w Polsce Wydział Szkła, kształcący artystów mających nowoczesne spojrzenie na formowanie szkła. Wychowankami profesora Stanisława Dawskiego są obecni na wystawie: Zbigniew Horbowy, Ludwik Kiczura, Ingeborga Glądała-Kizińska, Tasios Kiriazopoulos, Witold Turkiewicz, Władysław Czyszczoń, Michał Diament, Jerzy Maraj, Stefan Sadowski, Barbara Miszczyk-Urbańska, Regina Włodarczyk-Puchała, Aleksander Puchała i in.

Sandomierska kolekcja wyróżnia się ogromną rozpiętością form, od szkieł które śmiało można nazwać użytkowymi, jak wazony, flakony, patery czy flasze, po obiekty o charakterze czysto estetyczno – rzeźbiarskim, często niemal abstrakcyjnym, będącym środkiem do wyrażania koncepcji malarskich czy rzeźbiarskich. Właśnie kolor jest dużym atutem prezentowanych szkieł. Wybarwiany tlenkami metali: kobaltu, miedzi, chromu, cyny, żelaza, układany warstwowo często mieszany wprowadza nowe jakości podkreślając urodę i kruchość szklanej materii. Artyści sięgali równie często po ornament formowany w samym szkle jeszcze w trakcie obróbki na gorąco, zdobiąc swoje kompozycje guzami, kroplami, soczewkami albo bańkami powietrza i koloru. Pojawiał się też niekiedy malowany, albo trawiony kwasem i piaskowany ornament roślinny czy też geometryczny szlifowany najczęściej w szkle ołowiowym,. Elementami łączącymi wiele tych form, które wyszły przecież z rąk artystycznych indywidualności, są miękkość i płynność kształtów, wrażliwość na kolor, harmonia podkreślona dodanym ornamentem czy wreszcie kruchość szklanej materii, zaklętej w pojedynczym i niepowtarzalnym dziele. Najciekawsze i nabardziej oryginalne są kompozycje kierujące się ku rzeźbie, pełne ekspresji ale także lirycznego piękna, niosące ze sobą wartości estetyczne, będące artystyczną wypowiedzią i środkiem wyrazu charakterystycznym dla estetyki każdego artysty.

Katarzyna Pisarczyk

Strona: 1 2