Struktury czasu
Czas potrafimy mierzyć, i to bardzo precyzyjnie, traktujemy go jako coś cennego, co można zaoszczędzić lub poświęcić, uskarżamy się na jego brak i tak naprawdę nawet nie potrafimy powiedzieć, czym właściwie jest. W fotografii czas ściśle związany z mechaniczną rejestracją obrazu i zapisem fal światła odbitego od fotografowanych przedmiotów. Z powyższej definicji wynika powszechne przekonanie, że fotografia powstająca w wyniku zapisu mechanicznego jest odzwierciedleniem znanego nam świata. Czy rzeczywiście?
Struktury czasu to moja fotograficzna wizja świata, którego człowiek nie jest w stanie oglądać – jednocześnie przeczuwając lub wyobrażając sobie jego istnienie na podstawie teorii naukowych, koncepcji filozoficznych lub przekonań. Wizja czasoprzestrzeni będącej zbiorem zdarzeń, w której widzimy nie tyle zapis naszych bieżących działań, ile syntezę wysiłków pokoleniowych.
Relacja z wernisażu.
