Gaya Lastovjak - KSZTAŁTY - rzeźba na płótnie - 12.02. - 6.03.2016 r.

Gaya Lastovjak urodziła się 30 października 1987 roku. Autorka w każdej swojej pracy porusza wątek ludzki, absorbuje ją drugi człowiek i związane z nim zagadnienia, a obserwowanie rozlicznych środowisk stało się inicjacją do różnych dróg introspekcji. Postaci z jej obrazów przyjmują charakterystyczne człowiekowi pozy, ukazując tym samym konkretny problem społeczny jakim jest samotność, ograniczenie, nacisk czy anonimowość. Poważna tematyka prac koliduje z harmonijną formą obrazów. Płótna pokryte głównie białą farbą są statyczne, kolory zastępuje cień, balansują między obrazem a rzeźbą, nadając obu dziedzinom nowy wymiar. Płótna Gayi Lastovjak stanowią odzwierciedlenie naszej rzeczywistości, ślad minionego czasu a także krytykę społeczeństwa, w którym człowiek jawi się jako produkt.
W swoim dorobku artystycznym ma kilkanaście wystaw indywidualnych i zbiorowych, współpracowała z pracownią Leszka Michalskiego i Roberta Dejtrowskiego oraz domami aukcyjnymi Desa Unicum, DNA i FindArtInfo. Dodatkowo zajmuje się rzeźbą i instalacją z papieru, sztuką performance i happeningiem.
www.gayalastovjak.tumblr.com

Rzeźba jest najprawdopodobniej najstarszą ze sztuk plastycznych, a najstarszym przedstawieniem postaci ludzkiej jest postać kobiety – symbolu płodności. Kultowe figurki zwane "Venus", odnajdywane w Austrii, Niemczech, na Morawach i Ukrainie pochodzą z epoki paleolitu i datuje się je nawet na 400 000 tys. lat (Maroko – Venus z Tan-Tan, Wzgórza Golan – Venus z Berekhat Ram).
Rzeźba niczego nie imituje, nie ukrywa i chociaż często jest ilustracją innej rzeczywistości jest dziełem, które można dotknąć, dzięki trójwymiarowości można ją obejrzeć z każdej strony, a z racji użytego materiału – najczęściej kamienia – daje poczucie nieśmiertelności.
Kształty – jako formy ograniczone wieloma płaszczyznami – otaczają nas zewsząd i tworzą naszą rzeczywistość. Najbliższym człowiekowi kształtem jest on sam. W rękach artysty staje się personifikacją pojęć i idei – dobra, zła, miłości, wolności, jak np. "Umierający Gal" z III w. p.n.e. czy "Wolność wiodąca lud na barykady" E. Delacroix. Pojęcie kształtu możemy rozpatrywać w kontekście tak Materii jak i Ducha. Gaya Lastovjak tworząc rzeźby na płótnie, nadaje duchowym aspektom pojęć i uczuć konkretne kształty: torsu, dłoni, stopy. Wskazuje na pewnego rodzaju wielopłaszczyznowość znaczeń poprzez bezpośrednie przedstawienie ukrytych znaków i treści. Otwiera tym samym przed nami możliwość interpretacji i poszukiwania istoty rzeczy poza warstwą samej materii. Autorka odnosi się do człowieka i jego miejsca w świecie, w społeczności, w środowisku do którego przynależy, w rodzinie. Jej "Gra" – kompozycja znana również jako "Szachownica" – jest wyrazem spostrzeżeń Autorki co do roli człowieka, którego uprzedmiotowiono i wciśnięto w ramy gier i konwenansów, wykorzystując jego lęki, uczucia i słabości. Ale Autorka zwraca również uwagę na to, że sami często wchodzimy w różne zależności, przywdziewamy maski, które mają ochronić nas przed światem zewnętrznym – albo przewrotnie – sami próbujemy omamić drugiego człowieka.
Metaforyczne kompozycje Gayi Lastovjak, jak choćby "Ucieczka", "Rozdroże" czy "Polish shoes", opowiadają o zwyczajnych ludziach i zwyczajnym życiu, w którym jest miejsce na miłość i wiarę w drugiego człowieka, pomimo jego ułomności i słabości. Szczególną uwagę zwraca bodajże najskromniejsza na wystawie, kameralna kompozycja przedstawiająca odcisk stóp – "Autoportret". Praca niezwykła, która nie pozostawia obojętnym i długo pozostaje w pamięci, drażni swoim przesłaniem, mówiącym że ważny jest ślad jaki po sobie zostawimy, a nie to jak wyglądamy i na jakim etapie życia jesteśmy.
Katarzyna Pisarczyk

Strona: 1 2