Waldemar Węgrzyn - W TYM SAMYM CZASIE - grafika - 8. - 31.05.2015 r.

Waldemar Węgrzyn - urodzony w 1959 r. w Krakowie. Artysta grafik, profesor w dziedzinie sztuk pięknych. Kierownik Pracowni Sitodruku w Katedrze Grafiki Warsztatowej Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach, Kierownik Pracowni Obrazowania Cyfrowego na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Specjalizuje się w grafice cyfrowej i sitodruku.

Cyfrowe prace Waldemara Węgrzyna charakteryzują się swoistym minimalizmem i prostotą formalnego i strukturalnego języka. Artysta z wielkim wyczuciem sygnalizuje jedynie obrazotwórczy potencjał komputerowego warsztatu. Choć uczytelnia odbiorcy specyficzne technologiczne tropy nie pozostawiając wątpliwości co do statusu wspomnianych wyżej odniesień do warsztatowej tradycji graficznej, to nie czyni z tego osobnej wartości. Wszystko podporządkowane zostaje specyficznej poetyckiej narracji, w której czas i przestrzeń stają się głównymi czynnikami kreatywnymi.

Sebastian Dudzik

Tworzące wystawę pn. "W tym samym czasie", cyfrowe wielkoformatowe prace same w sobie już sugerują intencje i artystyczny zamysł ich autora, którego artystyczna wyobraźnia wodzi po traktach przestrzeni każąc mu kreować szczególnego rodzaju imaginarium ni to przedmiotów ni to tkanek, powołanych do życia tworów. Czas i przestrzeń są dla Waldemara Węgrzyna porządkiem, którego reguły są dlań wartością nadrzędną. Organizując przestrzeń, budując ją od nowa, umieszcza w niej elementy materii, które w tytułowym tym samym czasie mogą być różnie odbierane. Makrokosmos zmienia swoją skalę i w jednej chwili uzyskuje status mikrokosmosu, materia nieożywiona staje się ożywioną, a wszystko to za sprawą wyobraźni, która podpowiada takie a nie inne rozwiązanie. Użycie szkła powiększającego w kameralnych kompozycjach wprowadza dodatkowe jakości. I tak przestrzeń odbierana jako odległa i tajemnicza efemeryda pod szkłem powiększającym staje się bliska i znajoma, i czas jakby zatrzymany w miejscu zdaje się być oswojony, okiełznany i zamknięty w hermetycznej przestrzeni ramy.
Katarzyna Pisarczyk

1