MILENA ROMANOWSKA ''Poza peryferia'' - malarstwo - 17 I - 9 II 2014 r.

Milena Romanowska studiowała w Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi w latach 1984-1990. Dyplom w zakresie malarstwa w pracowni prof. Jerzego Kudukisa i tkaniny unikatowej w pracowni prof. Aleksandry Mańczak w 1990 roku. W 1993 r. przebywała w Paryżu na stypendium twórczym przyznanym przez Fundację Kultury Niezależnej. W 2009 roku uzyskała tytuł doktora w dziedzinie malarstwa na ASP im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi. Od 2010 roku prowadzi pracownię malarstwa na Kierunku Grafika Społecznej Akademii Nauk w Łodzi. Uprawia malarstwo i rysunek, zajmuje się także projektowaniem aranżacji wystawienniczych w przestrzeni publicznej i grafiką projektową.

"... Tworzone w ramach wspomnianego cyklu pejzaże miejskie doskonale obywają się bez zasad albertiańskiej perspektywy, oferując w zamian wizje architektonicznych brył znacznie bardziej autentyczne niż mogłyby nam dostarczyć tradycyjne, drobiazgowo wykonane weduty. Widmowość, wzajemna przenikalność tych obiektów nie tylko pozbawia je nużącej dosłowności, ale przede wszystkim odpowiada doświadczeniu przebywania w postindustrialnych przestrzeniach. Tam, bardziej niż gdziekolwiek indziej, zwracają na siebie uwagę proste struktury budowli, ich obrysy i tkanka kostna - łuki, obręcze, przęsła, wsporniki, zbrojenia. Milena Romanowska stara się eksponować właśnie tę stronę architektury - jej szkielet: dźwigary, kratownice, słupy."...
Paweł Jagiełło

Wystawa malarstwa Mileny Romanowskiej pt. "Poza peryferia" prezentuje dwa cykle, tytułowe "Peryferia" oraz "Przenikanie". Nostalgiczne pejzaże miejskie są transformacją motywów i miejsc dla autorki ważnych i istotnych. Architektura postindustrialna - motyw obecny często w malarstwie Mileny Romanowskiej - w której nie ma miejsca dla człowieka, zaskakuje sposobem traktowania przestrzeni. Przestrzeni pozbawionej zasad perspektywy, do których przywykliśmy, a potraktowanej raczej jak medium, służące do ukazania samej istoty wielkomiejskiego tygla, w którym nie ma miejsca na indywidualność, gdzie samotność i alienacja są nieodłącznym składnikiem ludzkiej egzystencji. Ta niemal namacalna pustka jest świadectwem nieobecności człowieka lecz też wyraźnie wskazuje na ślady jego bytności i działalności. Niezaprzeczalnym atutem malarstwa Mileny Romanowskiej jest też z pewnością kolor, przeświecające złotem granaty i fiolety, eleganckie szarości oraz świetliste brązy i ugry, perfekcyjnie łączące tajemnicę duchowości z realnością rzeczywistości.
Katarzyna Pisarczyk

Zapraszamy na wystawę od 17 Stycznia do 11 Lutego 2014 r.

Strona: 1